Η χώρα μας δραστηριοποιείται επίσης, σε υδατοκαλλιέργειες σε γλυκά και υφάλμυρα ύδατα. Στα γλυκά ύδατα καλλιεργούνται κυρίως ψάρια με κυρίαρχα είδη την πέστροφα (85,1%) και τα χέλια (13,2%), ενώ στη Βόρεια Ελλάδα, έχουν αναπτυχθεί και μονάδες καλλιέργειας μικροφυκών. Το 2018, η παραγωγή πέστροφας ανήλθε σε 2.126,5 τόνους με αξία 6.768,4 χιλ. ευρώ, ενώ παρατηρήθηκε και παραγωγή 93,8 τόνων σπιρουλίνας, που αποτελεί το 3,6% της συνολικής υδατοκαλλιέργειας στα γλυκά ύδατα, αξίας 1.039,1 χιλ. ευρώ. Η παραγωγή γόνου σε γλυκά ύδατα αφορά κυρίως σε πέστροφα και το 2018 ανήλθε σε 9.384 χιλ. ιχθύδια. Όσον αφορά στα υφάλμυρα ύδατα παρατηρείται καλλιέργεια ιχθύων, καρκινοειδών, οστρακοειδών και αυγοτάραχου, με κυρίαρχα είδη ψαριών τον κέφαλο και την τσιπούρα. Το 2018, η παραγωγή τσιπούρας ανήλθε σε 221,1 τόνους αξίας 899,4 χιλ. ευρώ. Όσον αφορά στους απασχολούμενους, το 2018 το σύνολο των εργαζομένων ανήλθε σε 579 άτομα, το μεγαλύτερο ποσοστό εκ των οποίων έχει μόνιμη σχέση εργασίας τόσο για τα γλυκά (85,6%) όσο και για τα υφάλμυρα (96,2%) ύδατα. Στα υφάλμυρα ύδατα κυριαρχεί η καλλιέργεια ψαριών σε υδατοσυλλογές, ενώ στα γλυκά ύδατα η καλλιέργεια των ψαριών πραγματοποιείται κυρίως σε τεχνητές δεξαμενές. Παρακάτω αναφέρονται δεδομένα για την απασχόληση και την αξία παραγωγής για το σύνολο των υδατοκαλλιεργειών σε γλυκά και υφάλμυρα ύδατα για το έτος 2018 (Πηγές: ΕΛΣΤΑΤ 2013-2018, ΣΕΘ 2017).

Ο τομέας της υδατοκαλλιέργειας συνεισφέρει ιδιαίτερα στην αγροτική παραγωγή της Ελλάδας. Το 2014, τα αλιευτικά προϊόντα υδατοκαλλιέργειας αντιπροσώπευαν το 69%, ενώ τα προϊόντα αλιείας το 31% (ΣΕΘ, 2014). Η χώρα μας δραστηριοποιείται κυρίως στη θαλάσσια ιχθυοκαλλιέργεια, με βασικά αλιευτικά προϊόντα την τσιπούρα και το λαβράκι. Το 2018, η καλλιέργεια των ειδών αυτών συνιστά το 96,2% των καλλιεργούμενων ψαριών που αντιστοιχεί σε 102.932,3 τόνους και 489.149 χιλ. ευρώ, ενώ σε μικρότερο ποσοστό εκτρέφονται άλλα είδη, όπως το μυλοκόπι, το μυτάκι, το φαγκρί, κλπ. Η συνολική ποσότητα αλιευμάτων παρουσίασε αύξηση την περίοδο 2013-2018, φτάνοντας το 2018 σε συνολική μεταβολή 16,2% σε σχέση με το 2013. Τα οστρακοειδή, που αφορούν κυρίως σε μύδια (>99,5%), αποτελούν το 16,3-19,3% της συνολικής υδατοκαλλιέργειας στα θαλάσσια ύδατα την περίοδο 2013-2018. Το 2018 η παραγωγή τους έφτασε στους 21.915,9 τόνους και η αξία τους στα 7.743 χιλ. ευρώ. Η Ελλάδα παράγει, επίσης, μεγάλες ποσότητες γόνου (ιχθυδίων) σε ιχθυογεννητικούς σταθμούς. Τα κύρια είδη γόνου (>95%) που εκτρέφονται ανήκουν στην τσιπούρα και το λαβράκι, ενώ τα λοιπά ψάρια αφορούν κυρίως σε μυτάκι και φαγκρί. Όσον αφορά στους απασχολούμενους, το 2018, το 86% των εργαζομένων (3.165 εργαζόμενοι) έχει μόνιμη σχέση εργασίας και το 14% απασχολείται ως έκτακτο. Επίσης, το 2018, υφίστανται 10.026 εγκαταστάσεις υδατοκαλλιεργειών, εκ των οποίων το 93% περίπου αφορά σε μονάδες καλλιέργειας ψαριών και κυρίως κλωβούς. Το 35,2% των μονάδων καλλιεργειών βρίσκεται στις περιφέρειες Πελοποννήσου και Δυτικής Ελλάδας, το 23,3% στη Θεσσαλία και τη Στερεά Ελλάδα, το 17,9% στο Αιγαίο και το 12,9% στην Ήπειρο και τη Δυτική Μακεδονία. Επίσης, το 94% της καλλιέργειας οστράκων πραγματοποιείται στην περιοχή του Αιγαίου (173 από τις 184 μονάδες καλλιέργειας) και κυρίως στη Βόρεια Ελλάδα (Ημαθία, Θεσσαλονίκη, Καβάλα, Πιερία, Ροδόπη, Σέρρες, Χαλκιδική). Παρακάτω αναφέρονται δεδομένα για την απασχόληση, την ακαθάριστη προστιθέμενη αξία και την αξία παραγωγής για το έτος 2018 (Πηγές: ΕΛΣΤΑΤ 2013-2018, ΣΕΘ 2017).

Ο τομέας της αλιείας αποτελεί έναν ιδιαίτερα σημαντικό κλάδο για την οικονομία ολόκληρης της χώρας και κυρίως των νησιωτικών και παράκτιων περιοχών, οι οποίες διαθέτουν ιδιαίτερα μεγάλο μήκος ακτογραμμών. Η Ελλάδα διαθέτει έναν μεγάλο αριθμό αλιευτικών σκαφών που ανέρχεται σε 14.030 σκάφη τo 2018, ποικίλων τύπων, όπως βιντζότρατες, τράτες βυθού, γρι-γρι, κλπ., εκ των οποίων το 75,2% δραστηριοποιείται στην περιοχή του Αιγαίου. Η ελληνική αλιεία περιλαμβάνει τη συγκομιδή ποικίλων ειδών ιχθύων, κεφαλόποδων, μαλακόστρακων αλλά και διαφόρων οστρακοειδών. Τα πιο σημαντικά είδη αποτελούν ο γαύρος και η σαρδέλα, των οποίων, για το έτος 2018, η αλίευση καταλαμβάνει το 41% περίπου της συνολικής αλίευσης ψαριών, ακολουθούμενη από την αλίευση μπακαλιάρων (6,5%) και γοπών (5,7%). Τα χταπόδια και οι σουπιές αποτελούν τα κυριότερα κεφαλόποδα, ενώ οι μικρές γαρίδες και τα καβούρια ισοδυναμούν με περίπου το 82% της συνολικής ποσότητας μαλακόστρακων. Τέλος, τα κυδώνια και τα μύδια συνιστούν περίπου το 23% των οστρακοειδών. Να σημειωθεί ότι το 90% περίπου των αλιευμάτων προέρχεται από τις θάλασσες του Αιγαίου και της Λεβαντινής. Το 2018 η αξία των αλιευμάτων αυξήθηκε κατά 2,9% σε σχέση με το 2017, από 249.213,4 χιλ. € σε 256.507,9 χιλ. €, ενώ η ποσότητα μειώθηκε από 77.114,3 τόνους σε 76.506,3 τόνους. Ο αριθμός των απασχολούμενων στον τομέα της αλιείας την περίοδο 2013-2018 παρουσιάζει μείωση, ενώ η ακαθάριστη προστιθέμενη αξία και οι πωλήσεις των αλιευμάτων παρουσιάζουν σημαντική αύξηση. Παρακάτω αναφέρονται δεδομένα για την απασχόληση, την ακαθάριστη προστιθέμενη αξία και την αξία παραγωγής για το έτος 2017 (Πηγές: ΕΛΣΤΑΤ 2016-2018, ΕΠΣΑΔ για τα έτη αναφοράς 2013-2017).

Ο κλάδος της επεξεργασίας των ιχθύων και των οστρακοειδών διακρίνεται σε 3 τομείς, την κατάψυξη, τη μεταποίηση και την αποκελύφωση οστράκων. Το 39-41% περίπου των επιχειρήσεων του κλάδου δραστηριοποιείται στον τομέα της κατάψυξης, το 32-35% στον τομέα της μεταποίησης και το 25-27% στον τομέα της αποκελύφωσης οστράκων. Η περισσότερες επιχειρήσεις βρίσκονται στην Κεντρική Μακεδονία, στην Αττική και την Ανατολική Μακεδονία-Θράκη. Τα κατεψυγμένα προϊόντα (τιμή 2017: 79,1% του συνόλου, 45.147 τόνοι) αποτελούν την πλειοψηφία των επεξεργασμένων αλιευμάτων και καταλαμβάνουν το μεγαλύτερο ποσοστό πωλήσεων στην αγορά, ενώ η αποκελύφωση των οστρακοειδών έχει μικρή συνεισφορά στην ποσότητα και αξία των τελικών προϊόντων. Η ποσότητα της πρώτης ύλης που προορίζεται για επεξεργασία προέρχεται κυρίως από ιχθυόσκαλες, από εταιρείες υδατοκαλλιεργειών και από τρίτους (εμπόριο). Την περίοδο 2013-2017, υπάρχει αύξηση της συνολικής ποσότητας και της αξίας της πρώτης ύλης και του τελικού προϊόντος των αλιευμάτων. Συγκεκριμένα, το 2017 οι ποσότητες ανήλθαν σε 63.043 τόνους και 57.079 τόνους για την πρώτη ύλη και το τελικό προϊόν, αντίστοιχα. Τα κυριότερα είδη αφορούν σε καλαμάρια, χταπόδια, γαύρους, σαρδέλες, γαρίδες, σολομούς, θράψαλα, βακαλάους και μύδια. Για το 2017, η συνολική ποσότητα των συγκεκριμένων ειδών κατέλαβε το 46,0% ενώ η συνολική τους αξία έφτασε το 43,9% που αντιστοιχεί σε 77.985,2 χιλ. €. Όσον αφορά στους απασχολούμενους του κλάδου, το 55-58% των εργαζομένων απασχολείται στον τομέα της κατάψυξης, ενώ περίπου το 39-42% απασχολείται στον τομέα της μεταποίησης και το 3% εργάζεται στην αποκελύφωση οστρακοειδών. Ο αριθμός των εργαζομένων στον κλάδο της επεξεργασίας αλιευμάτων αυξήθηκε κατά 5,4% και 11,4% για τα έτη 2015 και 2016, αντίστοιχα Παρακάτω αναφέρονται δεδομένα για την απασχόληση, την ακαθάριστη προστιθέμενη αξία και την αξία παραγωγής για το έτος 2016 (Πηγή: ΕΠΣΑΔ για τα έτη αναφοράς 2013-2017).

Η Ελλάδα παρουσιάζει εξορυκτική δραστηριότητα (εξόρυξη μεταλλευμάτων, ορυκτών, μεταλλουργικών προϊόντων, μαρμάρων, αδρανών υλικών κ.λπ.), παρέχοντας σημαντικό πλήθος ορυκτών πρώτων υλών. Τα έτη 2013-2014, η αξία των πωλήσεων από την εξορυκτική δραστηριότητα ανήλθε στα 1,3-1,5 δισ. ευρώ ανά έτος, χωρίς να συμπεριλαμβάνεται η παραγωγή λιγνίτη και η τσιμεντοβιομηχανία. Οι κυριότερες ορυκτές πρώτες ύλες που εξορύχθηκαν την περίοδο αυτή στην Ελλάδα ήταν: βωξίτης, σιδηρονικελιούχο μετάλλευμα (λατερίτης), μπεντονίτης (πρωτογενές υλικό) και λιγνίτης (Δ/νση Πολιτικής και Ερευνών ΥΠΑΠΕΝ).

Η Ελλάδα παράγει μικρές ποσότητες πετρελαίου και φυσικού αερίου. Το 2014 παρήγαγε 514.219 βαρέλια αργού πετρελαίου και 5.062.219 Nm³ φυσικού αερίου (Δ/νση Πολιτικής και Ερευνών ΥΠΑΠΕΝ).

Στην Ελλάδα παράγεται μη ορυκτό αλάτι (δια εξατμίσεως). Η ποσότητα αυτή την περίοδο 2013-2014, μειώθηκε από τους 189.500 τόνους στους 146.402 τόνους (Δ/νση Πολιτικής και Ερευνών ΥΠΑΠΕΝ).

Το 2018, οι μονάδες αφαλάτωσης στους δήμους και τις περιφέρειες της Ελλάδας ήταν περίπου 80, με παραγωγή 40.000 m³ καθαρού νερού ανά ημέρα. Οι περισσότερες μονάδες είναι εγκατεστημένες σε νησιά, κυρίως του Αιγαίου και συγκεκριμένα στις Κυκλάδες (Σύρος, Νάξος, Μύκονος, Πάρος, Τήνος, κλπ.) και τα Δωδεκάνησα, στα οποία υπάρχει σημαντικό πρόβλημα έλλειψης νερού. Στην Ελλάδα, για την αφαλάτωση των υδάτων χρησιμοποιείται κυρίως η μέθοδος της αντίστροφης ώσμωσης (ΜΟΔ Α.Ε., Υπουργείο Ανάπτυξης και Επενδύσεων; Αγγελάκης Αν., Δυνατότητες Παραγωγής Πόσιμου Νερού με Τεχνολογίες Αφαλάτωσης στην Ελλάδα, ΕΥΔΑΠ: τεύχος 73, 2015).

Η Ελλάδα καλύπτει τις ενεργειακές της απαιτήσεις τόσο μέσω εισαγωγών, όσο και παράγοντας εγχώρια χρησιμοποιώντας ποικίλες πηγές. Η παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας στην Ελλάδα για το διάστημα 2013 - 2018 διατηρείται σε χαμηλά επίπεδα με τη συνολική μεταβολή της παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας να φτάνει το -4,7%. Το 2018 η συνολική παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας στην Ευρώπη ήταν 3.120.310 GWh, με την Ελλάδα να καλύπτει το 1,6% αυτής (ΟΟΣΑ). Στο διάστημα αυτό, η παραγωγή ενέργειας από λιγνίτη παρουσιάζει σταδιακή μείωση, φτάνοντας σε συνολική μεταβολή -35,7%, ενώ η χρήση φυσικού αερίου και ανανεώσιμων πηγών ενέργειας αυξάνεται σημαντικά. Το 2018, το 29,0% της ενέργειας προέρχεται από τη χρήση λιγνίτη, το 27,5% από τη χρήση φυσικού αερίου και το 21,6% από ΑΠΕ (ΑΔΜΗΕ).

Η Ελλάδα, με στόχο τη μείωση των εκπομπών του θερμοκηπίου, αυξάνει συνεχώς τη χρήση ανανεώσιμων πηγών ενέργειας, αυξάνοντας την παραγόμενη ενέργεια από ΑΠΕ κατά 5,5% κατά το διάστημα 2013 - 2018. Οι μονάδες ΑΠΕ και οι μονάδες συμπαραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας υψηλής απόδοσης με τη μεγαλύτερη δυναμικότητα βρίσκονται στη Στερεά Ελλάδα και την Πελοπόννησο, και ακολουθούν η Ανατολική Μακεδονία και Θράκη, η Δυτική Ελλάδα και η Κεντρική Μακεδονία. Το 2018, το 52,1% της ενέργειας από ΑΠΕ προήλθε από αιολικές πηγές και το 41,2% από φωτοβολταϊκά (ΛΑΓΗΕ).

Ο τουρισμός αποτελεί έναν από τους σημαντικότερους οικονομικούς τομείς της Ελλάδας, γεγονός που αποδεικνύεται από τη συμβολή του στο ακαθάριστο εγχώριο προϊόν (ΑΕΠ 2018: 30,9%). Τα συνολικά έσοδα του τουρισμού στην Ελλάδα για το 2018 ανήλθαν σε 21,6 δισ. ευρώ, που αντιστοιχεί στο 11,7% του ΑΕΠ της χώρας. Η αύξηση των επισκεπτών στην Ελλάδα, τα τελευταία χρόνια, είναι ιδιαίτερα σημαντική, με τις αφίξεις να είναι σχεδόν διπλάσιες το 2018 σε σχέση με το 2013. Πάνω από το 50% των αφίξεων αυτών παρουσιάζεται κατά το τρίτο τρίμηνο, δηλαδή κατά τους θερινούς μήνες Ιούνιο, Ιούλιο και Αύγουστο. Επίσης, το 2018 ο αριθμός των καταλυμάτων και των κλινών παρουσιάζει αύξηση και ανέρχεται σε 10.171 και 853.773, αντίστοιχα, ενώ οι συνολικές διανυκτερεύσεις έχουν αυξηθεί κατά 40% το 2018 σε σχέση με το 2013. Ο αριθμός των απασχολούμενων παρουσιάζει αύξηση στο βάθος της εξαετίας, ανερχόμενος σε 600.884 το έτος 2018. Η ακαθάριστη αξία παραγωγής αυξήθηκε κατά 35% το 2018 σε σχέση με το 2017, ενώ η ακαθάριστη προστιθέμενη αξία κατά 13%, φτάνοντας στα 12.228.297 χιλ. ευρώ και στα 4.179.115 χιλ. ευρώ, αντίστοιχα. Οι περιφέρεις με τα υψηλότερα ποσοστά σε απασχολούμενους, καταλύματα και κλίνες είναι οι περιφέρειες Αττικής, Κεντρικής Μακεδονίας, Νοτίου Αιγαίου, Κρήτης και Ιονίων Νήσων. Τέλος, το 2018 βραβεύτηκαν 519 παραλίες με Γαλάζια Σημαία στην Ελλάδα, οι περισσότερες από τις οποίες βρίσκονται στην περιοχή του Αιγαίου– Λεβαντινής (Πηγές: ΣΕΤΕ 2013-2018, ΕΛΣΤΑΤ 2014-2018, Τράπεζα της Ελλάδος, ΕΕΠΦ).

Ο αερολιμένας με τις περισσότερες αναχωρήσεις – αφίξεις αεροσκαφών στην Ελλάδα είναι εκείνος των Αθηνών, όπου πραγματοποιούνται 181.709 αναχωρήσεις - αφίξεις στο σύνολο των 465.043 (περίπου 40% των μετακινήσεων των αεροπλάνων). Άλλοι αερολιμένες που παρουσιάζουν αυξημένη κίνηση είναι οι αερολιμένες του Ηρακλείου, της Θεσσαλονίκης, της Ρόδου, της Κέρκυρας και των Χανίων. Οι αφιχθέντες επιβάτες στον αερολιμένα των Αθηνών αποτελούν, επίσης, περίπου το 40% του συνόλου και ανέρχονται σε 10.029 χιλ. το 2016, παρουσιάζοντας αύξηση της τάξης του 37% σε σχέση με το 2013. Επίσης, η μετακίνηση των εμπορευμάτων πραγματοποιείται κατά 85-90% στον αερολιμένα των Αθηνών. Ο αριθμός των απασχολούμενων στον κλάδο των εναέριων μεταφορών παρουσιάζει σταδιακή αύξηση στο βάθος της εξαετίας φτάνοντας τους 3.959 εργαζόμενους το 2018, ενώ αντίθετα η ακαθάριστη αξία παραγωγής και η ακαθάριστη προστιθέμενη αξία παρουσιάζουν μείωση το 2018 σε σχέση με την προηγούμενη χρονιά. Παρακάτω αναφέρονται δεδομένα για την απασχόληση, την ακαθάριστη προστιθέμενη αξία και την αξία παραγωγής για το έτος 2018 (Πηγή: ΕΛΣΤΑΤ 2013-2018).

Όσον αφορά στις χερσαίες μεταφορές, παρατηρείται υψηλή κινητικότητα επιβατικών αυτοκινήτων, φορτηγών, λεωφορείων αλλά και μοτοσυκλετών στη χώρα μας. Ο αριθμός του συνόλου των οχημάτων δεν παρουσιάζει μεγάλες διακυμάνσεις την περίοδο 2013-2018, ενώ τόσο ο αριθμός των απασχολούμενων, όσο και η ακαθάριστη αξία παραγωγής και η ακαθάριστη προστιθέμενη αξία παρουσιάζουν μείωση. Παρακάτω αναφέρονται δεδομένα για την απασχόληση, την ακαθάριστη προστιθέμενη αξία και την αξία παραγωγής για το έτος 2018 (Πηγή: ΕΛΣΤΑΤ 2013-2018).

Στην Ελλάδα παρουσιάζεται ιδιαίτερα υψηλός αριθμός αποβιβασθέντων επιβατών ανά λιμάνι. Οι θαλάσσιες μετακινήσεις αυξάνονται στο βάθος της εξαετίας 2013-2018, ενώ το 2018 οι αποβιβάσεις των επιβατών παρουσιάζουν αύξηση της τάξης του 25% σε σχέση με το 2013 και ανέρχονται σε 17.152 χιλ. επιβάτες. Οι λιμένες που παρουσιάζουν τη μεγαλύτερη κίνηση είναι το λιμάνι του Πειραιά, που κατέχει το 25-27% των συνολικών αποβιβάσεων, καθώς και οι λιμένες της Ραφήνας, των Μεθάνων, της Αίγινας, του Ηρακλείου και της Μυκόνου. Πάνω από το 50% των αποβιβάσεων παρατηρείται κατά τους θερινούς μήνες Ιούνιο, Ιούλιο και Αύγουστο. Ο αριθμός των απασχολούμενων, η ακαθάριστη αξία παραγωγής και η ακαθάριστη προστιθέμενη αξία του κλάδου των θαλάσσιων μεταφορών παρουσιάζουν αύξηση στο βάθος της εξαετίας, ενώ το 2018 η αύξηση που παρουσιάζουν είναι της τάξης του 15%, 13% και 10%, αντίστοιχα. Παρακάτω αναφέρονται δεδομένα για την απασχόληση, την ακαθάριστη προστιθέμενη αξία και την αξία παραγωγής για το έτος 2018 (Πηγή: ΕΛΣΤΑΤ 2013-2018).

Η κατά κεφαλήν παραγωγή αστικών αποβλήτων στην Ελλάδα αυξήθηκε κατά τα έτη 2013-2018, φτάνοντας το 2018 σε 515 κιλά ανά άτομο. Το σύνολο των αποβλήτων (χημικά, ανακυκλώσιμα, αστικά στερά, λάσπες, απόβλητα εξορυκτικών και λοιπών δραστηριοτήτων) μειώθηκε κατά 37,5% το 2018, σε σχέση με το προηγούμενο έτος, γεγονός που οφείλεται κυρίως στη σημαντική μείωση των αποβλήτων που προκύπτουν από εξορυκτικές ή άλλες δραστηριότητες (43,5%). Τα συγκεκριμένα απόβλητα αποτελούν το 80% περίπου των στερεών αποβλήτων, ενώ σημαντική συνεισφορά έχουν και τα αστικά στερεά απόβλητα (11,8%). Τα στερεά απόβλητα στη χώρα μας επεξεργάζονται με σκοπό την ανάκτηση ενέργειας και την ανακύκλωση ή διατίθενται στο περιβάλλον. Οι τρόποι επεξεργασίας και διάθεσης αφορούν σε αποτέφρωση προς ανάκτηση ενέργειας ή διάθεση, ανακύκλωση, επίχωση, διάθεση στο έδαφος, απόρριψη στο υδάτινο περιβάλλον. Τόσο η απόρριψη στο υδάτινο περιβάλλον όσο και στο έδαφος παρουσιάζουν μείωση, ενώ η ανακύκλωση και η αποτέφρωση προς ανάκτηση ενέργειας έχουν υπερδιπλασιαστεί. Ο αριθμός των επιχειρήσεων επεξεργασίας αποβλήτων μειώθηκε την περίοδο μελέτης. Αντίθετα, ο αριθμός των εργαζομένων στις επιχειρήσεις επεξεργασίας αποβλήτων, καθώς και ο κύκλος εργασιών εμφανίζουν σταδιακή αύξηση. Συνολικά, την πενταετία 2014-2018 ο αριθμός των απασχολουμένων εμφάνισε αύξηση της τάξης του 20,1% και ο κύκλος εργασιών της τάξης του 53,3%. Το μεγαλύτερο μερίδιο στην επεξεργασία αποβλήτων καταλαμβάνει η συλλογή μη επικίνδυνων αποβλήτων, καθώς απασχολεί το 32,5% των επιχειρήσεων και το 38,5% των εργαζομένων, και κατέχει το 33,6% του κύκλου εργασιών. Η ανάκτηση διαλεγμένου υλικού αντιστοιχεί στο 28,3% του κύκλου εργασιών του κλάδου, ενώ η επεξεργασία και διάθεση μη επικίνδυνων αποβλήτων στο 16,0%. Η επεξεργασία λυμάτων απασχολεί το 33,1% των επιχειρήσεων και το 11,0% των εργαζομένων, ενώ καταλαμβάνει το 6,8% του κύκλου εργασιών. Παρακάτω αναφέρονται δεδομένα για το έτος 2018. Η τιμή της αξίας παραγωγής αναφέρεται στον κύκλο εργασιών του συνόλου των επιχειρήσεων που δραστηριοποιούνται στον τομέα επεξεργασίας και διάθεσης αποβλήτων (Πηγές: EUROSTAT, ΕΛΣΤΑΤ 2014-2018).

Η χώρα μας δραστηριοποιείται επίσης, σε υδατοκαλλιέργειες σε γλυκά και υφάλμυρα ύδατα. Στα γλυκά ύδατα καλλιεργούνται κυρίως ψάρια με κυρίαρχα είδη την πέστροφα (85,1%) και τα χέλια (13,2%), ενώ στη Βόρεια Ελλάδα, έχουν αναπτυχθεί και μονάδες καλλιέργειας μικροφυκών. Το 2018, η παραγωγή πέστροφας ανήλθε σε 2.126,5 τόνους με αξία 6.768,4 χιλ. ευρώ, ενώ παρατηρήθηκε και παραγωγή 93,8 τόνων σπιρουλίνας, που αποτελεί το 3,6% της συνολικής υδατοκαλλιέργειας στα γλυκά ύδατα, αξίας 1.039,1 χιλ. ευρώ. Η παραγωγή γόνου σε γλυκά ύδατα αφορά κυρίως σε πέστροφα και το 2018 ανήλθε σε 9.384 χιλ. ιχθύδια. Όσον αφορά στα υφάλμυρα ύδατα παρατηρείται καλλιέργεια ιχθύων, καρκινοειδών, οστρακοειδών και αυγοτάραχου, με κυρίαρχα είδη ψαριών τον κέφαλο και την τσιπούρα. Το 2018, η παραγωγή τσιπούρας ανήλθε σε 221,1 τόνους αξίας 899,4 χιλ. ευρώ. Όσον αφορά στους απασχολούμενους, το 2018 το σύνολο των εργαζομένων ανήλθε σε 579 άτομα, το μεγαλύτερο ποσοστό εκ των οποίων έχει μόνιμη σχέση εργασίας τόσο για τα γλυκά (85,6%) όσο και για τα υφάλμυρα (96,2%) ύδατα. Στα υφάλμυρα ύδατα κυριαρχεί η καλλιέργεια ψαριών σε υδατοσυλλογές, ενώ στα γλυκά ύδατα η καλλιέργεια των ψαριών πραγματοποιείται κυρίως σε τεχνητές δεξαμενές. Παρακάτω αναφέρονται δεδομένα για την απασχόληση και την αξία παραγωγής για το σύνολο των υδατοκαλλιεργειών σε γλυκά και υφάλμυρα ύδατα για το έτος 2018 (Πηγές: ΕΛΣΤΑΤ 2013-2018, ΣΕΘ 2017).

Ο τομέας της υδατοκαλλιέργειας συνεισφέρει ιδιαίτερα στην αγροτική παραγωγή της Ελλάδας. Το 2014, τα αλιευτικά προϊόντα υδατοκαλλιέργειας αντιπροσώπευαν το 69%, ενώ τα προϊόντα αλιείας το 31% (ΣΕΘ, 2014). Η χώρα μας δραστηριοποιείται κυρίως στη θαλάσσια ιχθυοκαλλιέργεια, με βασικά αλιευτικά προϊόντα την τσιπούρα και το λαβράκι. Το 2018, η καλλιέργεια των ειδών αυτών συνιστά το 96,2% των καλλιεργούμενων ψαριών που αντιστοιχεί σε 102.932,3 τόνους και 489.149 χιλ. ευρώ, ενώ σε μικρότερο ποσοστό εκτρέφονται άλλα είδη, όπως το μυλοκόπι, το μυτάκι, το φαγκρί, κλπ. Η συνολική ποσότητα αλιευμάτων παρουσίασε αύξηση την περίοδο 2013-2018, φτάνοντας το 2018 σε συνολική μεταβολή 16,2% σε σχέση με το 2013. Τα οστρακοειδή, που αφορούν κυρίως σε μύδια (>99,5%), αποτελούν το 16,3-19,3% της συνολικής υδατοκαλλιέργειας στα θαλάσσια ύδατα την περίοδο 2013-2018. Το 2018 η παραγωγή τους έφτασε στους 21.915,9 τόνους και η αξία τους στα 7.743 χιλ. ευρώ. Η Ελλάδα παράγει, επίσης, μεγάλες ποσότητες γόνου (ιχθυδίων) σε ιχθυογεννητικούς σταθμούς. Τα κύρια είδη γόνου (>95%) που εκτρέφονται ανήκουν στην τσιπούρα και το λαβράκι, ενώ τα λοιπά ψάρια αφορούν κυρίως σε μυτάκι και φαγκρί. Όσον αφορά στους απασχολούμενους, το 2018, το 86% των εργαζομένων (3.165 εργαζόμενοι) έχει μόνιμη σχέση εργασίας και το 14% απασχολείται ως έκτακτο. Επίσης, το 2018, υφίστανται 10.026 εγκαταστάσεις υδατοκαλλιεργειών, εκ των οποίων το 93% περίπου αφορά σε μονάδες καλλιέργειας ψαριών και κυρίως κλωβούς. Το 35,2% των μονάδων καλλιεργειών βρίσκεται στις περιφέρειες Πελοποννήσου και Δυτικής Ελλάδας, το 23,3% στη Θεσσαλία και τη Στερεά Ελλάδα, το 17,9% στο Αιγαίο και το 12,9% στην Ήπειρο και τη Δυτική Μακεδονία. Επίσης, το 94% της καλλιέργειας οστράκων πραγματοποιείται στην περιοχή του Αιγαίου (173 από τις 184 μονάδες καλλιέργειας) και κυρίως στη Βόρεια Ελλάδα (Ημαθία, Θεσσαλονίκη, Καβάλα, Πιερία, Ροδόπη, Σέρρες, Χαλκιδική). Παρακάτω αναφέρονται δεδομένα για την απασχόληση, την ακαθάριστη προστιθέμενη αξία και την αξία παραγωγής για το έτος 2018 (Πηγές: ΕΛΣΤΑΤ 2013-2018, ΣΕΘ 2017).

Ο τομέας της αλιείας αποτελεί έναν ιδιαίτερα σημαντικό κλάδο για την οικονομία ολόκληρης της χώρας και κυρίως των νησιωτικών και παράκτιων περιοχών, οι οποίες διαθέτουν ιδιαίτερα μεγάλο μήκος ακτογραμμών. Η Ελλάδα διαθέτει έναν μεγάλο αριθμό αλιευτικών σκαφών που ανέρχεται σε 14.030 σκάφη τo 2018, ποικίλων τύπων, όπως βιντζότρατες, τράτες βυθού, γρι-γρι, κλπ., εκ των οποίων το 75,2% δραστηριοποιείται στην περιοχή του Αιγαίου. Η ελληνική αλιεία περιλαμβάνει τη συγκομιδή ποικίλων ειδών ιχθύων, κεφαλόποδων, μαλακόστρακων αλλά και διαφόρων οστρακοειδών. Τα πιο σημαντικά είδη αποτελούν ο γαύρος και η σαρδέλα, των οποίων, για το έτος 2018, η αλίευση καταλαμβάνει το 41% περίπου της συνολικής αλίευσης ψαριών, ακολουθούμενη από την αλίευση μπακαλιάρων (6,5%) και γοπών (5,7%). Τα χταπόδια και οι σουπιές αποτελούν τα κυριότερα κεφαλόποδα, ενώ οι μικρές γαρίδες και τα καβούρια ισοδυναμούν με περίπου το 82% της συνολικής ποσότητας μαλακόστρακων. Τέλος, τα κυδώνια και τα μύδια συνιστούν περίπου το 23% των οστρακοειδών. Να σημειωθεί ότι το 90% περίπου των αλιευμάτων προέρχεται από τις θάλασσες του Αιγαίου και της Λεβαντινής. Το 2018 η αξία των αλιευμάτων αυξήθηκε κατά 2,9% σε σχέση με το 2017, από 249.213,4 χιλ. € σε 256.507,9 χιλ. €, ενώ η ποσότητα μειώθηκε από 77.114,3 τόνους σε 76.506,3 τόνους. Ο αριθμός των απασχολούμενων στον τομέα της αλιείας την περίοδο 2013-2018 παρουσιάζει μείωση, ενώ η ακαθάριστη προστιθέμενη αξία και οι πωλήσεις των αλιευμάτων παρουσιάζουν σημαντική αύξηση. Παρακάτω αναφέρονται δεδομένα για την απασχόληση, την ακαθάριστη προστιθέμενη αξία και την αξία παραγωγής για το έτος 2017 (Πηγές: ΕΛΣΤΑΤ 2016-2018, ΕΠΣΑΔ για τα έτη αναφοράς 2013-2017).

Ο κλάδος της επεξεργασίας των ιχθύων και των οστρακοειδών διακρίνεται σε 3 τομείς, την κατάψυξη, τη μεταποίηση και την αποκελύφωση οστράκων. Το 39-41% περίπου των επιχειρήσεων του κλάδου δραστηριοποιείται στον τομέα της κατάψυξης, το 32-35% στον τομέα της μεταποίησης και το 25-27% στον τομέα της αποκελύφωσης οστράκων. Η περισσότερες επιχειρήσεις βρίσκονται στην Κεντρική Μακεδονία, στην Αττική και την Ανατολική Μακεδονία-Θράκη. Τα κατεψυγμένα προϊόντα (τιμή 2017: 79,1% του συνόλου, 45.147 τόνοι) αποτελούν την πλειοψηφία των επεξεργασμένων αλιευμάτων και καταλαμβάνουν το μεγαλύτερο ποσοστό πωλήσεων στην αγορά, ενώ η αποκελύφωση των οστρακοειδών έχει μικρή συνεισφορά στην ποσότητα και αξία των τελικών προϊόντων. Η ποσότητα της πρώτης ύλης που προορίζεται για επεξεργασία προέρχεται κυρίως από ιχθυόσκαλες, από εταιρείες υδατοκαλλιεργειών και από τρίτους (εμπόριο). Την περίοδο 2013-2017, υπάρχει αύξηση της συνολικής ποσότητας και της αξίας της πρώτης ύλης και του τελικού προϊόντος των αλιευμάτων. Συγκεκριμένα, το 2017 οι ποσότητες ανήλθαν σε 63.043 τόνους και 57.079 τόνους για την πρώτη ύλη και το τελικό προϊόν, αντίστοιχα. Τα κυριότερα είδη αφορούν σε καλαμάρια, χταπόδια, γαύρους, σαρδέλες, γαρίδες, σολομούς, θράψαλα, βακαλάους και μύδια. Για το 2017, η συνολική ποσότητα των συγκεκριμένων ειδών κατέλαβε το 46,0% ενώ η συνολική τους αξία έφτασε το 43,9% που αντιστοιχεί σε 77.985,2 χιλ. €. Όσον αφορά στους απασχολούμενους του κλάδου, το 55-58% των εργαζομένων απασχολείται στον τομέα της κατάψυξης, ενώ περίπου το 39-42% απασχολείται στον τομέα της μεταποίησης και το 3% εργάζεται στην αποκελύφωση οστρακοειδών. Ο αριθμός των εργαζομένων στον κλάδο της επεξεργασίας αλιευμάτων αυξήθηκε κατά 5,4% και 11,4% για τα έτη 2015 και 2016, αντίστοιχα Παρακάτω αναφέρονται δεδομένα για την απασχόληση, την ακαθάριστη προστιθέμενη αξία και την αξία παραγωγής για το έτος 2016 (Πηγή: ΕΠΣΑΔ για τα έτη αναφοράς 2013-2017).

Η Ελλάδα παρουσιάζει εξορυκτική δραστηριότητα (εξόρυξη μεταλλευμάτων, ορυκτών, μεταλλουργικών προϊόντων, μαρμάρων, αδρανών υλικών κ.λπ.), παρέχοντας σημαντικό πλήθος ορυκτών πρώτων υλών. Τα έτη 2013-2014, η αξία των πωλήσεων από την εξορυκτική δραστηριότητα ανήλθε στα 1,3-1,5 δισ. ευρώ ανά έτος, χωρίς να συμπεριλαμβάνεται η παραγωγή λιγνίτη και η τσιμεντοβιομηχανία. Οι κυριότερες ορυκτές πρώτες ύλες που εξορύχθηκαν την περίοδο αυτή στην Ελλάδα ήταν: βωξίτης, σιδηρονικελιούχο μετάλλευμα (λατερίτης), μπεντονίτης (πρωτογενές υλικό) και λιγνίτης (Δ/νση Πολιτικής και Ερευνών ΥΠΑΠΕΝ).

Η Ελλάδα παράγει μικρές ποσότητες πετρελαίου και φυσικού αερίου. Το 2014 παρήγαγε 514.219 βαρέλια αργού πετρελαίου και 5.062.219 Nm³ φυσικού αερίου (Δ/νση Πολιτικής και Ερευνών ΥΠΑΠΕΝ).

Στην Ελλάδα παράγεται μη ορυκτό αλάτι (δια εξατμίσεως). Η ποσότητα αυτή την περίοδο 2013-2014, μειώθηκε από τους 189.500 τόνους στους 146.402 τόνους (Δ/νση Πολιτικής και Ερευνών ΥΠΑΠΕΝ).

Το 2018, οι μονάδες αφαλάτωσης στους δήμους και τις περιφέρειες της Ελλάδας ήταν περίπου 80, με παραγωγή 40.000 m³ καθαρού νερού ανά ημέρα. Οι περισσότερες μονάδες είναι εγκατεστημένες σε νησιά, κυρίως του Αιγαίου και συγκεκριμένα στις Κυκλάδες (Σύρος, Νάξος, Μύκονος, Πάρος, Τήνος, κλπ.) και τα Δωδεκάνησα, στα οποία υπάρχει σημαντικό πρόβλημα έλλειψης νερού. Στην Ελλάδα, για την αφαλάτωση των υδάτων χρησιμοποιείται κυρίως η μέθοδος της αντίστροφης ώσμωσης (ΜΟΔ Α.Ε., Υπουργείο Ανάπτυξης και Επενδύσεων; Αγγελάκης Αν., Δυνατότητες Παραγωγής Πόσιμου Νερού με Τεχνολογίες Αφαλάτωσης στην Ελλάδα, ΕΥΔΑΠ: τεύχος 73, 2015).

Η Ελλάδα καλύπτει τις ενεργειακές της απαιτήσεις τόσο μέσω εισαγωγών, όσο και παράγοντας εγχώρια χρησιμοποιώντας ποικίλες πηγές. Η παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας στην Ελλάδα για το διάστημα 2013 - 2018 διατηρείται σε χαμηλά επίπεδα με τη συνολική μεταβολή της παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας να φτάνει το -4,7%. Το 2018 η συνολική παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας στην Ευρώπη ήταν 3.120.310 GWh, με την Ελλάδα να καλύπτει το 1,6% αυτής (ΟΟΣΑ). Στο διάστημα αυτό, η παραγωγή ενέργειας από λιγνίτη παρουσιάζει σταδιακή μείωση, φτάνοντας σε συνολική μεταβολή -35,7%, ενώ η χρήση φυσικού αερίου και ανανεώσιμων πηγών ενέργειας αυξάνεται σημαντικά. Το 2018, το 29,0% της ενέργειας προέρχεται από τη χρήση λιγνίτη, το 27,5% από τη χρήση φυσικού αερίου και το 21,6% από ΑΠΕ (ΑΔΜΗΕ).

Η Ελλάδα, με στόχο τη μείωση των εκπομπών του θερμοκηπίου, αυξάνει συνεχώς τη χρήση ανανεώσιμων πηγών ενέργειας, αυξάνοντας την παραγόμενη ενέργεια από ΑΠΕ κατά 5,5% κατά το διάστημα 2013 - 2018. Οι μονάδες ΑΠΕ και οι μονάδες συμπαραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας υψηλής απόδοσης με τη μεγαλύτερη δυναμικότητα βρίσκονται στη Στερεά Ελλάδα και την Πελοπόννησο, και ακολουθούν η Ανατολική Μακεδονία και Θράκη, η Δυτική Ελλάδα και η Κεντρική Μακεδονία. Το 2018, το 52,1% της ενέργειας από ΑΠΕ προήλθε από αιολικές πηγές και το 41,2% από φωτοβολταϊκά (ΛΑΓΗΕ).

Ο τουρισμός αποτελεί έναν από τους σημαντικότερους οικονομικούς τομείς της Ελλάδας, γεγονός που αποδεικνύεται από τη συμβολή του στο ακαθάριστο εγχώριο προϊόν (ΑΕΠ 2018: 30,9%). Τα συνολικά έσοδα του τουρισμού στην Ελλάδα για το 2018 ανήλθαν σε 21,6 δισ. ευρώ, που αντιστοιχεί στο 11,7% του ΑΕΠ της χώρας. Η αύξηση των επισκεπτών στην Ελλάδα, τα τελευταία χρόνια, είναι ιδιαίτερα σημαντική, με τις αφίξεις να είναι σχεδόν διπλάσιες το 2018 σε σχέση με το 2013. Πάνω από το 50% των αφίξεων αυτών παρουσιάζεται κατά το τρίτο τρίμηνο, δηλαδή κατά τους θερινούς μήνες Ιούνιο, Ιούλιο και Αύγουστο. Επίσης, το 2018 ο αριθμός των καταλυμάτων και των κλινών παρουσιάζει αύξηση και ανέρχεται σε 10.171 και 853.773, αντίστοιχα, ενώ οι συνολικές διανυκτερεύσεις έχουν αυξηθεί κατά 40% το 2018 σε σχέση με το 2013. Ο αριθμός των απασχολούμενων παρουσιάζει αύξηση στο βάθος της εξαετίας, ανερχόμενος σε 600.884 το έτος 2018. Η ακαθάριστη αξία παραγωγής αυξήθηκε κατά 35% το 2018 σε σχέση με το 2017, ενώ η ακαθάριστη προστιθέμενη αξία κατά 13%, φτάνοντας στα 12.228.297 χιλ. ευρώ και στα 4.179.115 χιλ. ευρώ, αντίστοιχα. Οι περιφέρεις με τα υψηλότερα ποσοστά σε απασχολούμενους, καταλύματα και κλίνες είναι οι περιφέρειες Αττικής, Κεντρικής Μακεδονίας, Νοτίου Αιγαίου, Κρήτης και Ιονίων Νήσων. Τέλος, το 2018 βραβεύτηκαν 519 παραλίες με Γαλάζια Σημαία στην Ελλάδα, οι περισσότερες από τις οποίες βρίσκονται στην περιοχή του Αιγαίου– Λεβαντινής (Πηγές: ΣΕΤΕ 2013-2018, ΕΛΣΤΑΤ 2014-2018, Τράπεζα της Ελλάδος, ΕΕΠΦ).

Ο αερολιμένας με τις περισσότερες αναχωρήσεις – αφίξεις αεροσκαφών στην Ελλάδα είναι εκείνος των Αθηνών, όπου πραγματοποιούνται 181.709 αναχωρήσεις - αφίξεις στο σύνολο των 465.043 (περίπου 40% των μετακινήσεων των αεροπλάνων). Άλλοι αερολιμένες που παρουσιάζουν αυξημένη κίνηση είναι οι αερολιμένες του Ηρακλείου, της Θεσσαλονίκης, της Ρόδου, της Κέρκυρας και των Χανίων. Οι αφιχθέντες επιβάτες στον αερολιμένα των Αθηνών αποτελούν, επίσης, περίπου το 40% του συνόλου και ανέρχονται σε 10.029 χιλ. το 2016, παρουσιάζοντας αύξηση της τάξης του 37% σε σχέση με το 2013. Επίσης, η μετακίνηση των εμπορευμάτων πραγματοποιείται κατά 85-90% στον αερολιμένα των Αθηνών. Ο αριθμός των απασχολούμενων στον κλάδο των εναέριων μεταφορών παρουσιάζει σταδιακή αύξηση στο βάθος της εξαετίας φτάνοντας τους 3.959 εργαζόμενους το 2018, ενώ αντίθετα η ακαθάριστη αξία παραγωγής και η ακαθάριστη προστιθέμενη αξία παρουσιάζουν μείωση το 2018 σε σχέση με την προηγούμενη χρονιά. Παρακάτω αναφέρονται δεδομένα για την απασχόληση, την ακαθάριστη προστιθέμενη αξία και την αξία παραγωγής για το έτος 2018 (Πηγή: ΕΛΣΤΑΤ 2013-2018).

Όσον αφορά στις χερσαίες μεταφορές, παρατηρείται υψηλή κινητικότητα επιβατικών αυτοκινήτων, φορτηγών, λεωφορείων αλλά και μοτοσυκλετών στη χώρα μας. Ο αριθμός του συνόλου των οχημάτων δεν παρουσιάζει μεγάλες διακυμάνσεις την περίοδο 2013-2018, ενώ τόσο ο αριθμός των απασχολούμενων, όσο και η ακαθάριστη αξία παραγωγής και η ακαθάριστη προστιθέμενη αξία παρουσιάζουν μείωση. Παρακάτω αναφέρονται δεδομένα για την απασχόληση, την ακαθάριστη προστιθέμενη αξία και την αξία παραγωγής για το έτος 2018 (Πηγή: ΕΛΣΤΑΤ 2013-2018).

Στην Ελλάδα παρουσιάζεται ιδιαίτερα υψηλός αριθμός αποβιβασθέντων επιβατών ανά λιμάνι. Οι θαλάσσιες μετακινήσεις αυξάνονται στο βάθος της εξαετίας 2013-2018, ενώ το 2018 οι αποβιβάσεις των επιβατών παρουσιάζουν αύξηση της τάξης του 25% σε σχέση με το 2013 και ανέρχονται σε 17.152 χιλ. επιβάτες. Οι λιμένες που παρουσιάζουν τη μεγαλύτερη κίνηση είναι το λιμάνι του Πειραιά, που κατέχει το 25-27% των συνολικών αποβιβάσεων, καθώς και οι λιμένες της Ραφήνας, των Μεθάνων, της Αίγινας, του Ηρακλείου και της Μυκόνου. Πάνω από το 50% των αποβιβάσεων παρατηρείται κατά τους θερινούς μήνες Ιούνιο, Ιούλιο και Αύγουστο. Ο αριθμός των απασχολούμενων, η ακαθάριστη αξία παραγωγής και η ακαθάριστη προστιθέμενη αξία του κλάδου των θαλάσσιων μεταφορών παρουσιάζουν αύξηση στο βάθος της εξαετίας, ενώ το 2018 η αύξηση που παρουσιάζουν είναι της τάξης του 15%, 13% και 10%, αντίστοιχα. Παρακάτω αναφέρονται δεδομένα για την απασχόληση, την ακαθάριστη προστιθέμενη αξία και την αξία παραγωγής για το έτος 2018 (Πηγή: ΕΛΣΤΑΤ 2013-2018).

Η κατά κεφαλήν παραγωγή αστικών αποβλήτων στην Ελλάδα αυξήθηκε κατά τα έτη 2013-2018, φτάνοντας το 2018 σε 515 κιλά ανά άτομο. Το σύνολο των αποβλήτων (χημικά, ανακυκλώσιμα, αστικά στερά, λάσπες, απόβλητα εξορυκτικών και λοιπών δραστηριοτήτων) μειώθηκε κατά 37,5% το 2018, σε σχέση με το προηγούμενο έτος, γεγονός που οφείλεται κυρίως στη σημαντική μείωση των αποβλήτων που προκύπτουν από εξορυκτικές ή άλλες δραστηριότητες (43,5%). Τα συγκεκριμένα απόβλητα αποτελούν το 80% περίπου των στερεών αποβλήτων, ενώ σημαντική συνεισφορά έχουν και τα αστικά στερεά απόβλητα (11,8%). Τα στερεά απόβλητα στη χώρα μας επεξεργάζονται με σκοπό την ανάκτηση ενέργειας και την ανακύκλωση ή διατίθενται στο περιβάλλον. Οι τρόποι επεξεργασίας και διάθεσης αφορούν σε αποτέφρωση προς ανάκτηση ενέργειας ή διάθεση, ανακύκλωση, επίχωση, διάθεση στο έδαφος, απόρριψη στο υδάτινο περιβάλλον. Τόσο η απόρριψη στο υδάτινο περιβάλλον όσο και στο έδαφος παρουσιάζουν μείωση, ενώ η ανακύκλωση και η αποτέφρωση προς ανάκτηση ενέργειας έχουν υπερδιπλασιαστεί. Ο αριθμός των επιχειρήσεων επεξεργασίας αποβλήτων μειώθηκε την περίοδο μελέτης. Αντίθετα, ο αριθμός των εργαζομένων στις επιχειρήσεις επεξεργασίας αποβλήτων, καθώς και ο κύκλος εργασιών εμφανίζουν σταδιακή αύξηση. Συνολικά, την πενταετία 2014-2018 ο αριθμός των απασχολουμένων εμφάνισε αύξηση της τάξης του 20,1% και ο κύκλος εργασιών της τάξης του 53,3%. Το μεγαλύτερο μερίδιο στην επεξεργασία αποβλήτων καταλαμβάνει η συλλογή μη επικίνδυνων αποβλήτων, καθώς απασχολεί το 32,5% των επιχειρήσεων και το 38,5% των εργαζομένων, και κατέχει το 33,6% του κύκλου εργασιών. Η ανάκτηση διαλεγμένου υλικού αντιστοιχεί στο 28,3% του κύκλου εργασιών του κλάδου, ενώ η επεξεργασία και διάθεση μη επικίνδυνων αποβλήτων στο 16,0%. Η επεξεργασία λυμάτων απασχολεί το 33,1% των επιχειρήσεων και το 11,0% των εργαζομένων, ενώ καταλαμβάνει το 6,8% του κύκλου εργασιών. Παρακάτω αναφέρονται δεδομένα για το έτος 2018. Η τιμή της αξίας παραγωγής αναφέρεται στον κύκλο εργασιών του συνόλου των επιχειρήσεων που δραστηριοποιούνται στον τομέα επεξεργασίας και διάθεσης αποβλήτων (Πηγές: EUROSTAT, ΕΛΣΤΑΤ 2014-2018).

Η χώρα μας δραστηριοποιείται επίσης, σε υδατοκαλλιέργειες σε γλυκά και υφάλμυρα ύδατα. Στα γλυκά ύδατα καλλιεργούνται κυρίως ψάρια με κυρίαρχα είδη την πέστροφα (85,1%) και τα χέλια (13,2%), ενώ στη Βόρεια Ελλάδα, έχουν αναπτυχθεί και μονάδες καλλιέργειας μικροφυκών. Το 2018, η παραγωγή πέστροφας ανήλθε σε 2.126,5 τόνους με αξία 6.768,4 χιλ. ευρώ, ενώ παρατηρήθηκε και παραγωγή 93,8 τόνων σπιρουλίνας, που αποτελεί το 3,6% της συνολικής υδατοκαλλιέργειας στα γλυκά ύδατα, αξίας 1.039,1 χιλ. ευρώ. Η παραγωγή γόνου σε γλυκά ύδατα αφορά κυρίως σε πέστροφα και το 2018 ανήλθε σε 9.384 χιλ. ιχθύδια. Όσον αφορά στα υφάλμυρα ύδατα παρατηρείται καλλιέργεια ιχθύων, καρκινοειδών, οστρακοειδών και αυγοτάραχου, με κυρίαρχα είδη ψαριών τον κέφαλο και την τσιπούρα. Το 2018, η παραγωγή τσιπούρας ανήλθε σε 221,1 τόνους αξίας 899,4 χιλ. ευρώ. Όσον αφορά στους απασχολούμενους, το 2018 το σύνολο των εργαζομένων ανήλθε σε 579 άτομα, το μεγαλύτερο ποσοστό εκ των οποίων έχει μόνιμη σχέση εργασίας τόσο για τα γλυκά (85,6%) όσο και για τα υφάλμυρα (96,2%) ύδατα. Στα υφάλμυρα ύδατα κυριαρχεί η καλλιέργεια ψαριών σε υδατοσυλλογές, ενώ στα γλυκά ύδατα η καλλιέργεια των ψαριών πραγματοποιείται κυρίως σε τεχνητές δεξαμενές. Παρακάτω αναφέρονται δεδομένα για την απασχόληση και την αξία παραγωγής για το σύνολο των υδατοκαλλιεργειών σε γλυκά και υφάλμυρα ύδατα για το έτος 2018 (Πηγές: ΕΛΣΤΑΤ 2013-2018, ΣΕΘ 2017).

Ο τομέας της υδατοκαλλιέργειας συνεισφέρει ιδιαίτερα στην αγροτική παραγωγή της Ελλάδας. Το 2014, τα αλιευτικά προϊόντα υδατοκαλλιέργειας αντιπροσώπευαν το 69%, ενώ τα προϊόντα αλιείας το 31% (ΣΕΘ, 2014). Η χώρα μας δραστηριοποιείται κυρίως στη θαλάσσια ιχθυοκαλλιέργεια, με βασικά αλιευτικά προϊόντα την τσιπούρα και το λαβράκι. Το 2018, η καλλιέργεια των ειδών αυτών συνιστά το 96,2% των καλλιεργούμενων ψαριών που αντιστοιχεί σε 102.932,3 τόνους και 489.149 χιλ. ευρώ, ενώ σε μικρότερο ποσοστό εκτρέφονται άλλα είδη, όπως το μυλοκόπι, το μυτάκι, το φαγκρί, κλπ. Η συνολική ποσότητα αλιευμάτων παρουσίασε αύξηση την περίοδο 2013-2018, φτάνοντας το 2018 σε συνολική μεταβολή 16,2% σε σχέση με το 2013. Τα οστρακοειδή, που αφορούν κυρίως σε μύδια (>99,5%), αποτελούν το 16,3-19,3% της συνολικής υδατοκαλλιέργειας στα θαλάσσια ύδατα την περίοδο 2013-2018. Το 2018 η παραγωγή τους έφτασε στους 21.915,9 τόνους και η αξία τους στα 7.743 χιλ. ευρώ. Η Ελλάδα παράγει, επίσης, μεγάλες ποσότητες γόνου (ιχθυδίων) σε ιχθυογεννητικούς σταθμούς. Τα κύρια είδη γόνου (>95%) που εκτρέφονται ανήκουν στην τσιπούρα και το λαβράκι, ενώ τα λοιπά ψάρια αφορούν κυρίως σε μυτάκι και φαγκρί. Όσον αφορά στους απασχολούμενους, το 2018, το 86% των εργαζομένων (3.165 εργαζόμενοι) έχει μόνιμη σχέση εργασίας και το 14% απασχολείται ως έκτακτο. Επίσης, το 2018, υφίστανται 10.026 εγκαταστάσεις υδατοκαλλιεργειών, εκ των οποίων το 93% περίπου αφορά σε μονάδες καλλιέργειας ψαριών και κυρίως κλωβούς. Το 35,2% των μονάδων καλλιεργειών βρίσκεται στις περιφέρειες Πελοποννήσου και Δυτικής Ελλάδας, το 23,3% στη Θεσσαλία και τη Στερεά Ελλάδα, το 17,9% στο Αιγαίο και το 12,9% στην Ήπειρο και τη Δυτική Μακεδονία. Επίσης, το 94% της καλλιέργειας οστράκων πραγματοποιείται στην περιοχή του Αιγαίου (173 από τις 184 μονάδες καλλιέργειας) και κυρίως στη Βόρεια Ελλάδα (Ημαθία, Θεσσαλονίκη, Καβάλα, Πιερία, Ροδόπη, Σέρρες, Χαλκιδική). Παρακάτω αναφέρονται δεδομένα για την απασχόληση, την ακαθάριστη προστιθέμενη αξία και την αξία παραγωγής για το έτος 2018 (Πηγές: ΕΛΣΤΑΤ 2013-2018, ΣΕΘ 2017).

Ο τομέας της αλιείας αποτελεί έναν ιδιαίτερα σημαντικό κλάδο για την οικονομία ολόκληρης της χώρας και κυρίως των νησιωτικών και παράκτιων περιοχών, οι οποίες διαθέτουν ιδιαίτερα μεγάλο μήκος ακτογραμμών. Η Ελλάδα διαθέτει έναν μεγάλο αριθμό αλιευτικών σκαφών που ανέρχεται σε 14.030 σκάφη τo 2018, ποικίλων τύπων, όπως βιντζότρατες, τράτες βυθού, γρι-γρι, κλπ., εκ των οποίων το 75,2% δραστηριοποιείται στην περιοχή του Αιγαίου. Η ελληνική αλιεία περιλαμβάνει τη συγκομιδή ποικίλων ειδών ιχθύων, κεφαλόποδων, μαλακόστρακων αλλά και διαφόρων οστρακοειδών. Τα πιο σημαντικά είδη αποτελούν ο γαύρος και η σαρδέλα, των οποίων, για το έτος 2018, η αλίευση καταλαμβάνει το 41% περίπου της συνολικής αλίευσης ψαριών, ακολουθούμενη από την αλίευση μπακαλιάρων (6,5%) και γοπών (5,7%). Τα χταπόδια και οι σουπιές αποτελούν τα κυριότερα κεφαλόποδα, ενώ οι μικρές γαρίδες και τα καβούρια ισοδυναμούν με περίπου το 82% της συνολικής ποσότητας μαλακόστρακων. Τέλος, τα κυδώνια και τα μύδια συνιστούν περίπου το 23% των οστρακοειδών. Να σημειωθεί ότι το 90% περίπου των αλιευμάτων προέρχεται από τις θάλασσες του Αιγαίου και της Λεβαντινής. Το 2018 η αξία των αλιευμάτων αυξήθηκε κατά 2,9% σε σχέση με το 2017, από 249.213,4 χιλ. € σε 256.507,9 χιλ. €, ενώ η ποσότητα μειώθηκε από 77.114,3 τόνους σε 76.506,3 τόνους. Ο αριθμός των απασχολούμενων στον τομέα της αλιείας την περίοδο 2013-2018 παρουσιάζει μείωση, ενώ η ακαθάριστη προστιθέμενη αξία και οι πωλήσεις των αλιευμάτων παρουσιάζουν σημαντική αύξηση. Παρακάτω αναφέρονται δεδομένα για την απασχόληση, την ακαθάριστη προστιθέμενη αξία και την αξία παραγωγής για το έτος 2017 (Πηγές: ΕΛΣΤΑΤ 2016-2018, ΕΠΣΑΔ για τα έτη αναφοράς 2013-2017).

Ο κλάδος της επεξεργασίας των ιχθύων και των οστρακοειδών διακρίνεται σε 3 τομείς, την κατάψυξη, τη μεταποίηση και την αποκελύφωση οστράκων. Το 39-41% περίπου των επιχειρήσεων του κλάδου δραστηριοποιείται στον τομέα της κατάψυξης, το 32-35% στον τομέα της μεταποίησης και το 25-27% στον τομέα της αποκελύφωσης οστράκων. Η περισσότερες επιχειρήσεις βρίσκονται στην Κεντρική Μακεδονία, στην Αττική και την Ανατολική Μακεδονία-Θράκη. Τα κατεψυγμένα προϊόντα (τιμή 2017: 79,1% του συνόλου, 45.147 τόνοι) αποτελούν την πλειοψηφία των επεξεργασμένων αλιευμάτων και καταλαμβάνουν το μεγαλύτερο ποσοστό πωλήσεων στην αγορά, ενώ η αποκελύφωση των οστρακοειδών έχει μικρή συνεισφορά στην ποσότητα και αξία των τελικών προϊόντων. Η ποσότητα της πρώτης ύλης που προορίζεται για επεξεργασία προέρχεται κυρίως από ιχθυόσκαλες, από εταιρείες υδατοκαλλιεργειών και από τρίτους (εμπόριο). Την περίοδο 2013-2017, υπάρχει αύξηση της συνολικής ποσότητας και της αξίας της πρώτης ύλης και του τελικού προϊόντος των αλιευμάτων. Συγκεκριμένα, το 2017 οι ποσότητες ανήλθαν σε 63.043 τόνους και 57.079 τόνους για την πρώτη ύλη και το τελικό προϊόν, αντίστοιχα. Τα κυριότερα είδη αφορούν σε καλαμάρια, χταπόδια, γαύρους, σαρδέλες, γαρίδες, σολομούς, θράψαλα, βακαλάους και μύδια. Για το 2017, η συνολική ποσότητα των συγκεκριμένων ειδών κατέλαβε το 46,0% ενώ η συνολική τους αξία έφτασε το 43,9% που αντιστοιχεί σε 77.985,2 χιλ. €. Όσον αφορά στους απασχολούμενους του κλάδου, το 55-58% των εργαζομένων απασχολείται στον τομέα της κατάψυξης, ενώ περίπου το 39-42% απασχολείται στον τομέα της μεταποίησης και το 3% εργάζεται στην αποκελύφωση οστρακοειδών. Ο αριθμός των εργαζομένων στον κλάδο της επεξεργασίας αλιευμάτων αυξήθηκε κατά 5,4% και 11,4% για τα έτη 2015 και 2016, αντίστοιχα Παρακάτω αναφέρονται δεδομένα για την απασχόληση, την ακαθάριστη προστιθέμενη αξία και την αξία παραγωγής για το έτος 2016 (Πηγή: ΕΠΣΑΔ για τα έτη αναφοράς 2013-2017).

Η Ελλάδα παρουσιάζει εξορυκτική δραστηριότητα (εξόρυξη μεταλλευμάτων, ορυκτών, μεταλλουργικών προϊόντων, μαρμάρων, αδρανών υλικών κ.λπ.), παρέχοντας σημαντικό πλήθος ορυκτών πρώτων υλών. Τα έτη 2013-2014, η αξία των πωλήσεων από την εξορυκτική δραστηριότητα ανήλθε στα 1,3-1,5 δισ. ευρώ ανά έτος, χωρίς να συμπεριλαμβάνεται η παραγωγή λιγνίτη και η τσιμεντοβιομηχανία. Οι κυριότερες ορυκτές πρώτες ύλες που εξορύχθηκαν την περίοδο αυτή στην Ελλάδα ήταν: βωξίτης, σιδηρονικελιούχο μετάλλευμα (λατερίτης), μπεντονίτης (πρωτογενές υλικό) και λιγνίτης (Δ/νση Πολιτικής και Ερευνών ΥΠΑΠΕΝ).

Η Ελλάδα παράγει μικρές ποσότητες πετρελαίου και φυσικού αερίου. Το 2014 παρήγαγε 514.219 βαρέλια αργού πετρελαίου και 5.062.219 Nm³ φυσικού αερίου (Δ/νση Πολιτικής και Ερευνών ΥΠΑΠΕΝ).

Στην Ελλάδα παράγεται μη ορυκτό αλάτι (δια εξατμίσεως). Η ποσότητα αυτή την περίοδο 2013-2014, μειώθηκε από τους 189.500 τόνους στους 146.402 τόνους (Δ/νση Πολιτικής και Ερευνών ΥΠΑΠΕΝ).

Το 2018, οι μονάδες αφαλάτωσης στους δήμους και τις περιφέρειες της Ελλάδας ήταν περίπου 80, με παραγωγή 40.000 m³ καθαρού νερού ανά ημέρα. Οι περισσότερες μονάδες είναι εγκατεστημένες σε νησιά, κυρίως του Αιγαίου και συγκεκριμένα στις Κυκλάδες (Σύρος, Νάξος, Μύκονος, Πάρος, Τήνος, κλπ.) και τα Δωδεκάνησα, στα οποία υπάρχει σημαντικό πρόβλημα έλλειψης νερού. Στην Ελλάδα, για την αφαλάτωση των υδάτων χρησιμοποιείται κυρίως η μέθοδος της αντίστροφης ώσμωσης (ΜΟΔ Α.Ε., Υπουργείο Ανάπτυξης και Επενδύσεων; Αγγελάκης Αν., Δυνατότητες Παραγωγής Πόσιμου Νερού με Τεχνολογίες Αφαλάτωσης στην Ελλάδα, ΕΥΔΑΠ: τεύχος 73, 2015).

Η Ελλάδα καλύπτει τις ενεργειακές της απαιτήσεις τόσο μέσω εισαγωγών, όσο και παράγοντας εγχώρια χρησιμοποιώντας ποικίλες πηγές. Η παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας στην Ελλάδα για το διάστημα 2013 - 2018 διατηρείται σε χαμηλά επίπεδα με τη συνολική μεταβολή της παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας να φτάνει το -4,7%. Το 2018 η συνολική παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας στην Ευρώπη ήταν 3.120.310 GWh, με την Ελλάδα να καλύπτει το 1,6% αυτής (ΟΟΣΑ). Στο διάστημα αυτό, η παραγωγή ενέργειας από λιγνίτη παρουσιάζει σταδιακή μείωση, φτάνοντας σε συνολική μεταβολή -35,7%, ενώ η χρήση φυσικού αερίου και ανανεώσιμων πηγών ενέργειας αυξάνεται σημαντικά. Το 2018, το 29,0% της ενέργειας προέρχεται από τη χρήση λιγνίτη, το 27,5% από τη χρήση φυσικού αερίου και το 21,6% από ΑΠΕ (ΑΔΜΗΕ).

Η Ελλάδα, με στόχο τη μείωση των εκπομπών του θερμοκηπίου, αυξάνει συνεχώς τη χρήση ανανεώσιμων πηγών ενέργειας, αυξάνοντας την παραγόμενη ενέργεια από ΑΠΕ κατά 5,5% κατά το διάστημα 2013 - 2018. Οι μονάδες ΑΠΕ και οι μονάδες συμπαραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας υψηλής απόδοσης με τη μεγαλύτερη δυναμικότητα βρίσκονται στη Στερεά Ελλάδα και την Πελοπόννησο, και ακολουθούν η Ανατολική Μακεδονία και Θράκη, η Δυτική Ελλάδα και η Κεντρική Μακεδονία. Το 2018, το 52,1% της ενέργειας από ΑΠΕ προήλθε από αιολικές πηγές και το 41,2% από φωτοβολταϊκά (ΛΑΓΗΕ).

Ο τουρισμός αποτελεί έναν από τους σημαντικότερους οικονομικούς τομείς της Ελλάδας, γεγονός που αποδεικνύεται από τη συμβολή του στο ακαθάριστο εγχώριο προϊόν (ΑΕΠ 2018: 30,9%). Τα συνολικά έσοδα του τουρισμού στην Ελλάδα για το 2018 ανήλθαν σε 21,6 δισ. ευρώ, που αντιστοιχεί στο 11,7% του ΑΕΠ της χώρας. Η αύξηση των επισκεπτών στην Ελλάδα, τα τελευταία χρόνια, είναι ιδιαίτερα σημαντική, με τις αφίξεις να είναι σχεδόν διπλάσιες το 2018 σε σχέση με το 2013. Πάνω από το 50% των αφίξεων αυτών παρουσιάζεται κατά το τρίτο τρίμηνο, δηλαδή κατά τους θερινούς μήνες Ιούνιο, Ιούλιο και Αύγουστο. Επίσης, το 2018 ο αριθμός των καταλυμάτων και των κλινών παρουσιάζει αύξηση και ανέρχεται σε 10.171 και 853.773, αντίστοιχα, ενώ οι συνολικές διανυκτερεύσεις έχουν αυξηθεί κατά 40% το 2018 σε σχέση με το 2013. Ο αριθμός των απασχολούμενων παρουσιάζει αύξηση στο βάθος της εξαετίας, ανερχόμενος σε 600.884 το έτος 2018. Η ακαθάριστη αξία παραγωγής αυξήθηκε κατά 35% το 2018 σε σχέση με το 2017, ενώ η ακαθάριστη προστιθέμενη αξία κατά 13%, φτάνοντας στα 12.228.297 χιλ. ευρώ και στα 4.179.115 χιλ. ευρώ, αντίστοιχα. Οι περιφέρεις με τα υψηλότερα ποσοστά σε απασχολούμενους, καταλύματα και κλίνες είναι οι περιφέρειες Αττικής, Κεντρικής Μακεδονίας, Νοτίου Αιγαίου, Κρήτης και Ιονίων Νήσων. Τέλος, το 2018 βραβεύτηκαν 519 παραλίες με Γαλάζια Σημαία στην Ελλάδα, οι περισσότερες από τις οποίες βρίσκονται στην περιοχή του Αιγαίου– Λεβαντινής (Πηγές: ΣΕΤΕ 2013-2018, ΕΛΣΤΑΤ 2014-2018, Τράπεζα της Ελλάδος, ΕΕΠΦ).

Ο αερολιμένας με τις περισσότερες αναχωρήσεις – αφίξεις αεροσκαφών στην Ελλάδα είναι εκείνος των Αθηνών, όπου πραγματοποιούνται 181.709 αναχωρήσεις - αφίξεις στο σύνολο των 465.043 (περίπου 40% των μετακινήσεων των αεροπλάνων). Άλλοι αερολιμένες που παρουσιάζουν αυξημένη κίνηση είναι οι αερολιμένες του Ηρακλείου, της Θεσσαλονίκης, της Ρόδου, της Κέρκυρας και των Χανίων. Οι αφιχθέντες επιβάτες στον αερολιμένα των Αθηνών αποτελούν, επίσης, περίπου το 40% του συνόλου και ανέρχονται σε 10.029 χιλ. το 2016, παρουσιάζοντας αύξηση της τάξης του 37% σε σχέση με το 2013. Επίσης, η μετακίνηση των εμπορευμάτων πραγματοποιείται κατά 85-90% στον αερολιμένα των Αθηνών. Ο αριθμός των απασχολούμενων στον κλάδο των εναέριων μεταφορών παρουσιάζει σταδιακή αύξηση στο βάθος της εξαετίας φτάνοντας τους 3.959 εργαζόμενους το 2018, ενώ αντίθετα η ακαθάριστη αξία παραγωγής και η ακαθάριστη προστιθέμενη αξία παρουσιάζουν μείωση το 2018 σε σχέση με την προηγούμενη χρονιά. Παρακάτω αναφέρονται δεδομένα για την απασχόληση, την ακαθάριστη προστιθέμενη αξία και την αξία παραγωγής για το έτος 2018 (Πηγή: ΕΛΣΤΑΤ 2013-2018).

Όσον αφορά στις χερσαίες μεταφορές, παρατηρείται υψηλή κινητικότητα επιβατικών αυτοκινήτων, φορτηγών, λεωφορείων αλλά και μοτοσυκλετών στη χώρα μας. Ο αριθμός του συνόλου των οχημάτων δεν παρουσιάζει μεγάλες διακυμάνσεις την περίοδο 2013-2018, ενώ τόσο ο αριθμός των απασχολούμενων, όσο και η ακαθάριστη αξία παραγωγής και η ακαθάριστη προστιθέμενη αξία παρουσιάζουν μείωση. Παρακάτω αναφέρονται δεδομένα για την απασχόληση, την ακαθάριστη προστιθέμενη αξία και την αξία παραγωγής για το έτος 2018 (Πηγή: ΕΛΣΤΑΤ 2013-2018).

Στην Ελλάδα παρουσιάζεται ιδιαίτερα υψηλός αριθμός αποβιβασθέντων επιβατών ανά λιμάνι. Οι θαλάσσιες μετακινήσεις αυξάνονται στο βάθος της εξαετίας 2013-2018, ενώ το 2018 οι αποβιβάσεις των επιβατών παρουσιάζουν αύξηση της τάξης του 25% σε σχέση με το 2013 και ανέρχονται σε 17.152 χιλ. επιβάτες. Οι λιμένες που παρουσιάζουν τη μεγαλύτερη κίνηση είναι το λιμάνι του Πειραιά, που κατέχει το 25-27% των συνολικών αποβιβάσεων, καθώς και οι λιμένες της Ραφήνας, των Μεθάνων, της Αίγινας, του Ηρακλείου και της Μυκόνου. Πάνω από το 50% των αποβιβάσεων παρατηρείται κατά τους θερινούς μήνες Ιούνιο, Ιούλιο και Αύγουστο. Ο αριθμός των απασχολούμενων, η ακαθάριστη αξία παραγωγής και η ακαθάριστη προστιθέμενη αξία του κλάδου των θαλάσσιων μεταφορών παρουσιάζουν αύξηση στο βάθος της εξαετίας, ενώ το 2018 η αύξηση που παρουσιάζουν είναι της τάξης του 15%, 13% και 10%, αντίστοιχα. Παρακάτω αναφέρονται δεδομένα για την απασχόληση, την ακαθάριστη προστιθέμενη αξία και την αξία παραγωγής για το έτος 2018 (Πηγή: ΕΛΣΤΑΤ 2013-2018).

Η κατά κεφαλήν παραγωγή αστικών αποβλήτων στην Ελλάδα αυξήθηκε κατά τα έτη 2013-2018, φτάνοντας το 2018 σε 515 κιλά ανά άτομο. Το σύνολο των αποβλήτων (χημικά, ανακυκλώσιμα, αστικά στερά, λάσπες, απόβλητα εξορυκτικών και λοιπών δραστηριοτήτων) μειώθηκε κατά 37,5% το 2018, σε σχέση με το προηγούμενο έτος, γεγονός που οφείλεται κυρίως στη σημαντική μείωση των αποβλήτων που προκύπτουν από εξορυκτικές ή άλλες δραστηριότητες (43,5%). Τα συγκεκριμένα απόβλητα αποτελούν το 80% περίπου των στερεών αποβλήτων, ενώ σημαντική συνεισφορά έχουν και τα αστικά στερεά απόβλητα (11,8%). Τα στερεά απόβλητα στη χώρα μας επεξεργάζονται με σκοπό την ανάκτηση ενέργειας και την ανακύκλωση ή διατίθενται στο περιβάλλον. Οι τρόποι επεξεργασίας και διάθεσης αφορούν σε αποτέφρωση προς ανάκτηση ενέργειας ή διάθεση, ανακύκλωση, επίχωση, διάθεση στο έδαφος, απόρριψη στο υδάτινο περιβάλλον. Τόσο η απόρριψη στο υδάτινο περιβάλλον όσο και στο έδαφος παρουσιάζουν μείωση, ενώ η ανακύκλωση και η αποτέφρωση προς ανάκτηση ενέργειας έχουν υπερδιπλασιαστεί. Ο αριθμός των επιχειρήσεων επεξεργασίας αποβλήτων μειώθηκε την περίοδο μελέτης. Αντίθετα, ο αριθμός των εργαζομένων στις επιχειρήσεις επεξεργασίας αποβλήτων, καθώς και ο κύκλος εργασιών εμφανίζουν σταδιακή αύξηση. Συνολικά, την πενταετία 2014-2018 ο αριθμός των απασχολουμένων εμφάνισε αύξηση της τάξης του 20,1% και ο κύκλος εργασιών της τάξης του 53,3%. Το μεγαλύτερο μερίδιο στην επεξεργασία αποβλήτων καταλαμβάνει η συλλογή μη επικίνδυνων αποβλήτων, καθώς απασχολεί το 32,5% των επιχειρήσεων και το 38,5% των εργαζομένων, και κατέχει το 33,6% του κύκλου εργασιών. Η ανάκτηση διαλεγμένου υλικού αντιστοιχεί στο 28,3% του κύκλου εργασιών του κλάδου, ενώ η επεξεργασία και διάθεση μη επικίνδυνων αποβλήτων στο 16,0%. Η επεξεργασία λυμάτων απασχολεί το 33,1% των επιχειρήσεων και το 11,0% των εργαζομένων, ενώ καταλαμβάνει το 6,8% του κύκλου εργασιών. Παρακάτω αναφέρονται δεδομένα για το έτος 2018. Η τιμή της αξίας παραγωγής αναφέρεται στον κύκλο εργασιών του συνόλου των επιχειρήσεων που δραστηριοποιούνται στον τομέα επεξεργασίας και διάθεσης αποβλήτων (Πηγές: EUROSTAT, ΕΛΣΤΑΤ 2014-2018).